Gay Turist 
Gay Tourist

Nadir Sönmez SAHA Studio kapsamında, dünyada gay turizme odaklandığı bir araştırma sürecinin ardından stüdyo alanını okey masası, masaj yatağı, video projeksiyon ve zincirler içeren bir şehvet odasına dönüştürdü ve İstanbul Queer Museum’da geçtiğini hayal ettiği Gay Turist isimli bir video-performans projesi sundu.

 

Sönmez, İstanbul ve Avrupa’daki cinsellik anıları üzerinden gay saunaları, hamamları ve gece kulüplerini anlattığı taslak halindeki yazılarını düzenledi ve yeni metinler yazdı. Sanatçı, cinselliğinin onu farklı sosyal kesimlerden erkeklerle buluşturmasını somutlaştıran bir enstelasyon üretti. Utangaçlığımın Bilançosu tavandan sarkıtılan ve yere dökümlenen bir zincir üzerinde, sanatçının o güne dek cinsel ilişki yaşadığı erkeklerin mesleklerinin yazılı olduğu turistik rozetleri sergiliyor. Bu yerleştirmenin sınıfsal ve sosyolojik açılımları stüdyo alanının kalanında gözlemlenebiliyor. Dileyen ziyaretçilerin uzanabileceği ve baş kısmının konduğu boşluğun altına yerleştirilen bir ekrana bakarak alışılmadık bir pozisyonda video izleyebilecekleri masaj yatağı, İstanbul’daki eskort gay masörleri anımsatıyor. Sönmez’in dönem boyunca revize ettiği öykülerinden seçtiği sinopsisler, bu masaj yatağının yanındaki kalorifer üzerine yerleştirilmiş peçeteler üzerinde okunabiliyor. Jean Genet’nin Balkon oyununda piskopos, emniyet müdürü gibi nüfuzlu mesleklerin canlandırıldığı bir kerhanedeki güç dinamiklerine bakışı tersine çeviren Sönmez; nalbur, kamyon şoförü, tamirci gibi mesleklerden erkeklerin kahraman oldukları bir cinsel fantezi alemi kurguluyor.

 

SAHA Studio dönemi boyunca program mekanının önünde, ziyarete gelen ve el sıkışmak isteyenlerle fotoğraf çektiren Sönmez, bu fotoğrafları bir arada sergiliyor. Performans arşivi için çekilen fotoğraflar ve “staged photography” arasındaki fark üzerine düşündüğü bu dönemde, bu fotoğraflar hem turistik pazarlama yöntemini anımsatarak projenin kavramsal çerçevesine dahil oluyor hem de hep sürecek bir projenin başlangıcı olma ihtimali taşıyor. 

 

Nadir Sönmez, sürecinin merkezi üretimi olan video performans projesi Gay Turist’te kendisini İstanbul Queer Museum’da sergisi açılacak bir sanatçı olarak konumlandırıyor. Küratörü canlandıran İnci Sefa Cingöz ve sanat izleyicisini canlandıran Selin Hasar’la gerçekleştirdikleri okuma performansı, sergi özel ön gösterimlerinin parodisini yapıyor. Sönmez performans sanatı adına gay bir erkek olarak vazektomi yaptıracağını açıklıyor ve kuracakları porno oyunculuğu akademisinin müjdesini veriyor. Performans sanatının bedenle kurduğu şiddetli ilişkiyi ve çağdaş seksolojinin cinselliği ele alırken büründüğü politik doğrucu tavrı mizahi bir teatrallikle eleştiren sanatçı, video üretimini yarattığı bu kurgusal tartışma alanının içinde sunarak seyir deneyimini boyutlandırıyor. 

 

Sönmez’in yeni video üretimi Diyarbakır.Turizm.Romantizm.Aktivizm sunum performansında hem kavramsal hem de estetik bir boyut karaktere bürünen turist perspektifine bir devam teşkil ediyor. Ayrıca Çark videosunda tüm dünyada var olan “gay cruising” kültüründeki yerel katmanlarla gururlanmayı öneren etnografik ve mizahi katmanı da derinleştiriyor. Sönmez SAHA Studio desteğiyle ürettiği otuz dakikalık yeni video işinde Lübliyana, Venedik, Viyana ve Budapeşte seyahatlerinde çektiği görüntülere eşlik eden metinleriyle, otuzlarındaki bekar gay bir erkeğin iç sesinden yalnızlık, kariyer ve cinsellik gibi evrensel temaları yorumluyor.

Within the scope of SAHA Studio, Nadir Sönmez conducted a research process focusing on gay tourism in the world and produced an installation that incarnates the way his sexuality brought him together with men from different social segments: The Balance Sheet of My Shyness featured touristic pins on a chain suspended from the ceiling, labeled with the occupations of the men with whom he had sexual relations to date. As one of the sociological expansions of this work, a massage bed was installed in the studio space, where visitors could lie down and watch a video in an unusual position by looking at a screen placed under the head rest. Sönmez, who had been also editing and writing new texts about gay saunas, Turkish baths and nightclubs based on his memories of sexuality in Istanbul and Europe, selected synopses among these stories and displayed them on napkins on the radiator next to the massage bed. Reversing the view of power dynamics at a brothel in Jean Genet's play, The Balcony where influential professions such as bishop and police chief are portrayed, Sönmez constructed a realm of sexual fantasy where men of professions such as ironmonger, truck driver and mechanic are heroes. 

 

In the video-performance Gay Tourist, produced as the epicenter of his residency process, Sönmez positions himself as an artist whose exhibition will open at the Istanbul Queer Museum. The reading performance with İnci Sefa Cingöz as the curator and Selin Hasar as the art viewer parodies the special exhibition previews. Criticizing the violent relationship that performance art establishes with the body and the politically-correct attitude of contemporary sexology in dealing with sexuality by his use of satire, the artist adds yet another dimension to the viewing experience by presenting his video production amidst this fictional discussion. A continuation of the tourist perspective that was layered both conceptually and aesthetically in the presentation performance Diyarbakır.Tourism.Romanticism.Activism, this new video deepens the ethnographic and humorous layer in the Çark video, invoking pride in local factors, as per the context of the “gay cruising” culture that is prevalent all over the world. In his new thirty-minute video work produced with the support of SAHA, Sönmez interprets universal themes such as loneliness, career and sexuality through the inner voice of a single gay man in his thirties, with texts accompanying the images he shot during his travels in Lebanon, Venice, Vienna and Budapest.

 

Whilst Sönmez pondered the difference between the photographs taken for the performance archive and “staged photography”, the ones he took in front of the program venue with the visitors who wanted to shake hands subscribe to the conceptual framework of the project by recalling the touristic marketing method and suggest the possibility of initiating a perpetual project as these poses embody the dynamics of networking in artistic careers.